گل پونه های وحشی دشت امیدم
وقت سحر شد..
خاموشی شب رفت و فردایی دگر شد..
من مانده ام تنهای تنها..
من مانده ام تنها میان ِ سیل غم ها
حبیبم.. سیل غمها
گل پونه ها نا مهربانی آتشم زد.. آتشم زد..
گل پونه ها بی همزبانی آتشم زد..
می خواهم از شب تا سحرگاهان بنالم
افسرده ام دیوانه ام آشفته حالم
گل پونه های وحشی دشت امیدم
وقت سحر شد..
( متن اهنگ گل پونه ها ) (پویا بیاتی)